Het is gemakkelijk om ontmoedigd te raken als we om ons heen kijken naar de wereld van vandaag. We voelen dat een groot deel van de wereld minder veilig is geworden. We kunnen ontmoedigd raken door het geweld, de haat en de wanhoop... We kunnen ons gemakkelijk hulpeloos voelen tegenover dit alles.
Pasen spreekt een woord van hoop. Dezelfde krachten van het kwaad en de dood, waarvan wij ons vandaag zo bewust zijn, hebben Jezus aan het kruis gehangen. Door de verrijzenis van Christus kreeg het kwaad en de dood niet het laatste woord. Gods weg zegevierde, toen Hij zijn Zoon door de duisternis van de dood heen naar het licht van een nieuw leven bracht. Gods laatste woord was een woord van liefde. Zijn volhardende en trouwe liefde zorgde ervoor dat de machten van dood en duisternis niet zouden zegevieren.
De trouwe liefde van God op de eerste paasmorgen, die het kwaad en de dood overwon, is vandaag even reëel als toen. God blijft de krachten van dood en verderf bestrijden. De verrezen Heer die tweeduizend jaar geleden in Jeruzalem nieuw leven uit de dood bracht, is ook vandaag nog in onze wereld aan het werk. Wanneer wij Pasen vieren, zoals elk jaar, herdenken wij niet alleen een overwinning die tot het verleden behoort. We vieren ons geloof, een overwinning die doorgaat...
We vieren de trouwe liefde van God voor ons allemaal. God hield zo van de wereld dat hij zijn enige Zoon gaf als onze levende Heer, om onze metgezel te zijn op onze levensreis.
Hij kan al onze droevige en tragische gebeurtenis omzetten in verhalen van hoop en nieuw leven.
