Het is al weer lange tijd geleden dat het parochiebestuur mij verzocht heeft om iets te schrijven over mijn gezondheid. Nu ben ik opnieuw gevraagd jullie iets te laten weten over hoe ik het momenteel maak. Er is de afgelopen tijd veel gebeurd. In feite zijn er in één jaar drie vormen van kanker bij mij geconstateerd. De behandelingen die ik daarvoor heb ondergaan, hebben mij helemaal uitgeput.
Wat was ik blij dat ik enige weken geleden de periode van herstel kon ingaan! De artsen geven mij 6 tot 8 maanden om de effecten van de chemokuur te boven te komen. Dat zal nog veel geduld van mij vergen! Gelukkig kan ik op de Petruspastorie onder begeleiding van het bisdom en van mijn bedrijfsarts in alle rust de tijd nemen die nodig is om de gevolgen van de behandelingen te verwerken.
Deze 12 maanden van ziekte en afzondering hebben mij ook vele mooie dingen gebracht. Vooral de trouwe belangstelling van een grote groep parochianen van de Jozefparochie en ook van leden van de protestantse kerk hebben mij steeds opgebeurd en vertroosting geschonken. Dank daarvoor! Dank ook voor de vele kaarten met lieve wensen en gebeden om beterschap. Er zijn nauwelijks dagen geweest dat ik geen bloemen in huis had van mensen die intens met mij meeleven. En hoewel het fysiek maar ook emotioneel een zwaar jaar is geweest, heb ik steeds mogen ervaren hoe dicht Onze Lieve Heer bij mij staat, mij draagt en mij steeds innerlijke kracht en de vertroosting van zijn Geest geeft. Er is niemand die zo trouw is aan zijn beloftes. Ik heb mogen ervaren hoeveel Leven de woorden van zijn Blijde Boodschap bevatten. En dat het alles waard is om te bouwen op Zijn beloftes en op niets of niemand anders!
Ik hoop vurig dat ik uiteindelijk goed uit de ziekenboeg mag opstaan en voldoende krachten kan terugveroveren om mijn pastorale werk geheel of in ieder geval gedeeltelijk te hervatten. We zijn en blijven tenslotte allen in Gods hand. Dank voor alles!”
