De Blasiuszegen (ter voorkoming van keelaandoeningen en andere kwalen) is vernoemd naar de heilige Blasius. Historisch is er nagenoeg niets over hem bekend, behalve dat hij in de 4e eeuw geleefd moet hebben. Volgens diverse legenden was hij een arts die tot bisschop van de Armeense stad Sebaste werd gekozen. Omdat hij getuigde van zijn geloof in Christus zou hij na een gruwelijke marteling zijn onthoofd. Zijn verering, is pas in de Middeleeuwen door de kruisvaarders vanuit het Oosten naar West-Europa overgebracht. Het meest bekend is het verhaal waarin Blasius kort voor zijn marteldood een jongetje genas dat door een visgraat in zijn keel dreigde te stikken. Deze vertelling zou ten grondslag hebben gelegen aan de Blasiuszegen in de vorm zoals we die nu kennen.
