De voorbije weken hebben wij in de kerk veel grote feesten gevierd: Pasen, Hemelvaart en Pinksteren. Daar tussen vieren wij normaliter ook nog het feest met de vormelingen en de eerste communicantjes. Dus zondag vieren we het feest van het mysterie van Gods Drie-eenheid. Het mysterie van Gods Drie-eenheid, klinkt nu niet meteen als reden voor een feest, maar eerder als een verschrikkelijk moeilijk raadsel. Maar als we in de kerk zeggen dat Gods drie-eenheid een mysterie is, dan bedoelen we niet iets dat je kunt oplossen, als je er maar lang genoeg over nadenkt. De Drie-ene God zelf is niet te begrijpen, maar een mens kan er in alle eenvoud in wonen, net als in de liefde: ook die begrijp je nooit helemaal, maar je kunt erin leven.
Als we een kind laten dopen, wordt het gedoopt in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest; en als iemand aan het eind van zijn of haar leven het sacrament van de zieken ontvangt, klinkt het weer: in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Begin en eind van ons leven zijn getekend door de Drie-ene God, en de dagen ertussen ook. Telkens als we een kruisteken maken, klinken de namen van Vader, Zoon en Heilige Geest; en telkens als we de geloofsbelijdenis bidden, spreken we ons geloof uit in Vader, Zoon en Geest. Zo draagt dit mysterie ons leven van begin tot eind.
Hoe dikwijls maken wij een kruisteken In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, zonder er bij na te denken…? Want wat betekent dit feest van de Drie-ene God nu in ons leven? Het betekent dat we kunnen leven vanuit de Heilige Drie-eenheid. Dat wil zeggen dat we God de Vader altijd kunnen vragen om zijn Geest te sturen als een lichtstraal. En Hij zal zijn Geest zenden om ons te helpen.
M.a.w. de Heilige Geest is de Helper die de Vader ons zendt om te kunnen leven zoals de Zoon, Jezus Christus, en die ons eens zal thuisbrengen bij de Drie-ene God.