Er werden beschermende maatregelen getroffen om de pas geplante zaailingen te beschermen tegen de sterke zon. Echter, de hitte en de droogte waren te heftig. De berekeningen voor de watervoorraad, die eerder waren gemaakt, bleken nu niet toereikend genoeg te zijn. Simpelweg doordat de droogte langer duurde en de hitte vele malen erger was dan normaal. Begin maart was het 49 graden!! De lessen van de vrouwen zijn wel doorgegaan, de laatste paar weken vooral theorie. We wachten nu op regen, terwijl ik dit schrijf, het is begin april. Het is nog steeds te droog, het heeft slechts een keer geregend.
De oorlog in Oekraïne en Rusland is verschrikkelijk, vooral voor de slachtoffers en de mensen die er hard door worden getroffen. De effecten van de oorlog zijn ook in Uganda merkbaar. In het kamp hebben we een maand geleden de voedseluitgiften moeten rantsoeneren. Maar nu nog een keer door alle tekorten. Iedere persoon krijgt: 7kg mais, 3kg bonen en een dopje zout per maand. De oorlog en de droogte hebben een grote impact op onze bewoners. Daarom moeten ze meer zelfvoorzienend worden. Dankzij de gift van jullie parochie kunnen de mindervaliden, die het zwaarste worden getroffen, een extraatje met Pasen geven. In de Goede week zullen we hen dit voedsel overhandigen. Mijn collega’s en ik zijn jullie dankbaar voor deze royale gift. Maar besef: het is een druppel op een gloeiende plaat, de nood is heel groot.
We gaan nu de Paastijd in, waarin we gedenken dat Jezus na zijn martelgang en dood verrijst. De hoop van deze verrijzenis is voelbaar in het kamp. Heel veel mensen leven van die hoop. Ondanks alle wonden, pijnen en tegenslagen kijken ze met een opgeheven hoofd naar de toekomst, de ogen gericht op Hem. Dat houdt ook mij op de been.
