Sint Jozef Parochie

Woord van de pastoor

DIERBARE PAROCHIANEN

Hopelijk verkeren jullie in goede gezondheid. We proberen in ons dagelijks leven een goed ritme te vinden, die anders is dan we gewoon waren. Sinds een korte tijd is er veel veranderd in ons leven en het openbare leven. Iedereen leefde zijn leven, nu zijn we metgezellen in nood. De zorgen over onze eigen gezondheid, de gezondheid van degenen die ons dierbaar zijn en degenen, die de zieken verzorgen, zijn groot.

De economie staat bijna stil en wordt teruggebracht naar het noodzakelijke. De gevolgen van de pandemie drukken zwaar op ons en in onze wereld. We zijn in een situatie terecht gekomen die we nog nooit hebben meegemaakt. Angst en onzekerheid komen op verschillende manieren tot uiting: de een bevriest de angst, terwijl de ander ontkennend is, grappen maakt en de ernst van de situatie bagatelliseert. Anderen weten niet hoe ze moeten reageren en ze sluiten zich gewoon af. 

Maar toch kan deze situatie ons ook kansen geven. Ze dwingt ons onze huizen binnen, verenigt onze families, brengt ouders dichter bij hun kinderen. Het nodigt ons uit om te leren tijd te hebben voor elkaar, om met elkaar te spreken waar we bang voor zijn. 
De crisis die we doormaken, deze dreiging die iedereen omvat, bied ook een geestelijke uitnodiging. „Sociale Afstand”, is de uitdrukking dat absoluut noodzakelijk is om het virus te bestrijden, om niet geïnfecteerd te worden. De „sociale afstand” betekent dat we afstand moeten nemen van anderen en alleen voor onszelf moeten zorgen. 

Maar misschien kan het ook een uitnodiging zijn om met andere ogen te kijken naar het leven.  We kunnen onze medemens beter zien als iemand die in nood verkeert en op ons vertrouwt. We kunnen hem zien als een andere persoon buiten ons bereik, onafhankelijk, anders en ondanks zijn kwetsbaarheid, waardevol. Het is een uitdading die ons kan helpen te waarderen. We kunnen respect en ontzag voor onze naaste hebben, naar hem luisteren, rekening houden met zijn wensen, tegemoetkomen aan zijn verlangens, hem helpen in zijn behoeften. Luisteren naar de angst van een ander of boodschappen doen voor een oudere die in deze omstandigheden niet kan, is niet in strijd met de regel van 'sociale afstand', maar is een kans om te groeien in respect en waardering.

De vele veranderingen hebben ook gevolgen voor het sacramentele leven van de Kerk en onze parochie. Er luiden geen klokken in de torens van onze kerken die ons uitnodigen om samen ons geloof te vieren, om elkaar en Christus te ontmoeten in Zijn sacramenten.  De Nederlandse bisschoppen hebben deze maatregelen moeten nemen, omdat de situatie niks anders toeliet. Een beslissing die ons allen pijn en verdriet doet, omdat we voor een bepaalde tijd niet samen ons geloof kunnen vieren.

Over enkele dagen naderen we de „Goede Week”. Met Palmzondag gedenken de feestelijke intocht van Jezus in Jeruzalem. We overwegen het passieverhaal, Zijn lijden en sterven. We worden uitgenodigd om onszelf en ons gezin met Hem te verenigen. We verenigen ons geestelijk samen, ook al kunnen we dit fysiek niet meer. Toch zal Jezus naar ons toekomen, zoals hij deed voor de leerlingen die zich achter gesloten deuren verborgen hielden door angst.  

Jezus strekte zijn doorboorde handen uit en zei: „Vrede zij u” (Joh. 20.19-20).

Moge die vrede van Christus ons nabij zijn in deze moeilijke tijden. 
In het vertrouwen dat hij ons rust geeft en nabij is.

Laten we in ons persoonlijk gebed speciaal denken aan de zieken die getroffen zijn door het virus. Bidden we voor onze artsen, verpleegkundigen en verzorgers die hard moeten werken in risicovolle omstandigheden en voor mensen die voor moeilijke beslissingen staan. Bidden ook voor degene die ons ontvallen zijn dat zij geborgen mogen zijn in Gods eeuwige liefde.

Moge Gods zegen ons nabij zijn, onder de bescherming van de Moeder Gods.

Ik wens u veel sterkte in deze warrige tijd en een goede gezondheid!

Pastoor Francis De Meyer  

Sint Jozef Parochie