Binnenkort is het zover: dan ga ik vanuit onze Jozefparochie verhuizen naar de Christoffelparochie in West Maas en Waal.
Na anderhalf jaar van ziekte en beginnend herstel krijg ik daar in het rivierenlandschap tussen de Maas en de Waal een tijdelijke benoeming (van zes maanden) om te werken aan mijn verdere herstel (stapsgewijze re-integratie). Daarnaast krijg ik voor dat half jaar ook een welomschreven pastorale deeltaak in de sfeer van persoonlijke begeleiding. Als het dan juli wordt, volgt een definitieve benoeming elders in het bisdom. Ik ben dankbaar dat de bisschop mij de gelegenheid heeft om eerst zes maanden op ‘trainingskamp’ te gaan en op volle krachten te komen, klaar voor een nieuwe missie!
Het is voor mij niet makkelijk om de Jozefparochie te moeten loslaten. Met velen van jullie parochianen uit de drie dorpen heb ik in de ruim vijf jaar, dat ik hier pastor mocht zijn, prachtige contacten mogen opbouwen waarin ik vaak diepgang maar altijd een grote hartelijkheid heb ervaren. In het bijzonder de verschillende cursussen voor geloofsvorming en gemeenschapsopbouw zullen me bij blijven als onvergetelijke momenten binnen onze gezamenlijke geloofsbeleving. Daarbij was speciaal de oecumenische samenwerking met de protestantse gemeente in Oisterwijk altijd een ‘highlight’ voor mij. Ik kan dan ook niets anders dan me dankbaar voelen voor zo’n mooie contacten!
Zoals de Fransen zeggen: ‘Partir c’est mourir un peu’: vertrekken is een beetje sterven. Dat geldt voor mij nu weer opnieuw. En het zal niet de laatste keer zijn dat ik, zoals Abraham en Mozes, mijn tenten opbreek om onze Heer Jezus te volgen.
Dank dus voor alles! Ik vond het bijzonder om gedurende de tijd van mijn ziekte met velen van jullie zo veel verbondenheid te hebben mogen ervaren. Dat heeft me echt opgebouwd. We blijven zoveel mogelijk in contact!
