Op Aswoensdag 6 maart is de vastentijd begonnen, de tijd waarin we ons als christenen voorbereiden op het grote Paasfeest. Dit jaar steunen we in deze periode vanuit de parochie de vluchtelingen in Oeganda, waar Sander Kesseler werkzaam is.
Sander Kesseler is in januari 2019 tot priester gewijd in Oeganda. Hij werkt al vele jaren in Oeganda en is nu werkzaam bij het derde vluchtelingenkamp vlakbij de grens met Zuid-Soedan. Het kamp is 40km breed en 50 km lang. Op het moment van schrijven van dit artikel wonen er al 141.000 vluchtelingen. 80% van de populatie is jonger dan dertien jaar. Veel jongeren hebben geen ouders meer. Ze zijn getraumatiseerd door de gruwelijkheden van de oorlog tussen overheid en rebellen en uit wanhoop gevlucht. Soms moesten ze honderden kilometers te voet afleggen, op zoek naar vrede en rust in Oeganda.
Immaculate vluchtte met haar familie. Toen ze bijna bij de grens waren, vielen ze in handen van rebellen. Voor haar ogen werden haar ouders, broertjes en zusjes vermoord. Daarna werd ze door tien rebellen verkracht. Nu woont ze in het kamp met haar zoontje, dat na die verkrachting is geboren. Immaculate en haar zoontje rekenen op ons zodat ze hun leven weer kunnen opbouwen!
Robbert werd zowel door de rebellen als het leger gezien als tegenstander. Hij is op een avond in een gat gegooid en levend begraven. Daarna is er op hem geschoten en heeft hij honderd stokslagen gekregen, terwijl hij hoorde hoe zijn vrouw onderhanden werd genomen. Nu vertegenwoordigt hij als voorzitter alle vluchtelingen in het kamp. Op een dag kwam een nieuwe lading vluchtelingen naar het kamp. Er bleken tien rebellen tussen te zitten die op hem geschoten en hem geslagen hadden. Ze vroegen om toegelaten te worden tot het kamp. Robbert heeft het hun vergeven en hen toegelaten. Waarom? Zijn antwoord is: als ik nu wraak zou nemen, zou de oorlog doorgaan.
Lees hier meer over Sander, zijn missiewerk en band met onze parochie.
In de Petruskerk zal een hongerdoek te zien zijn waar in de Nieuwsklok iedere week over wordt geschreven. Hongerdoeken met daarop bepaalde afbeeldingen, werden vroeger in de vastentijd gebruikt om het altaar mee af te dekken. Nu wordt er een verhaal mee verteld en/of wordt u aan het denken gezet. Deze hongerdoek heet: Hoeveel broden hebben jullie? Vier tafels, waar te eten is en tóch heel verschillende situaties. De vier tafels worden verbonden door het kruis, dat in het midden steeds geler wordt. In de komende weken zullen we steeds naar één van de tafels kijken. Het is een eenvoudige vraag: hoeveel broden hebben jullie? Brood is elementair om in leven te blijven. Stelt u zichzelf wel eens die vraag? Omdat we dit jaar de vluchtelingen in Oeganda willen steunen in de vastentijd, lijkt deze vraag wel gerechtvaardigd. Zouden zij genoeg brood hebben? Als u hen wilt steunen, kunt u geld doen in de collectebus achter in de kerk. Ze zullen er erg blij mee zijn!
